Zo snel mogelijk

Veel kinderen van 2 tot 7 jaar maken een periode van onvloeiende spraak door. Dit is niet altijd stotteren, maar kan ook normale niet-vloeiendheid zijn. De twee zijn niet altijd gemakkelijk uit elkaar te houden. Ouders voelen het echter vaak wel goed aan. De Stotterpraktijk sluit zich aan bij het advies van de Richtlijn Stotteren: zoek zo snel mogelijk hulp van een specialist. Het is belangrijk niet te lang te wachten met aanmelden, zodat wij met je mee kunnen kijken: is het stotteren? Hoe kunnen we helpen? Is therapie nodig of kun je af met adviezen en actief monitoren?

Intake en onderzoek

Na aanmelding nodigen we je uit voor een intake. Je kunt dan alles vertellen over het stotteren van je kind. Daarna zal de therapeut met het kind spelen of een spelletje doen wat hij/zij leuk vindt, om zo het stotteren te horen en eventuele reacties daarop van het kind te zien. Voor een volledig beeld van het kind en de factoren die het stotteren uitlokken, doen we onderzoek naar de aansturing van de spraak, de taal en het stotteren zelf. Dit onderzoek neemt 2 tot 4 sessies in beslag.
In de volgende sessie zijn alleen ouder(s) aanwezig: dit is het oudergesprek. Hierin kunnen ouders vrijuit hun zorgen uiten en worden de onderzoeksresultaten besproken. Daarna kijken we samen of en hoe we gaan behandelen.

Jonge kinderen

Jonge kinderen (tot 6 jaar) worden met name op een indirecte manier behandeld. Dat houdt in dat wij nauw met je samenwerken. De ouders worden co-therapeut, jullie zijn immers de meeste tijd samen met je kind. We geven je informatie en leren je bepaalde vaardigheden om een stottervriendelijke omgeving te creëren thuis, met als doel het spreken makkelijker te maken. Het échte werk vindt thuis plaats: jullie mogen aan de slag.
We bespreken dit wekelijks in therapie en volgen het stotteren en de voortgang.

Keuze

In Nederland zijn twee therapieën gangbaar voor kinderen onder 6 jaar: het Lidcombe Programma en therapie op basis van het Verwachtingen en Mogelijkheden Model / Demands and Capacities Model (Restart-DCM). Zowel bij het Lidcombe Programma als bij Restart-DCM is het van belang dat gekeken wordt welke elementen van de therapie voor dit kind goed werken: de therapieën worden op het kind afgestemd. Bij beide therapieën is het de bedoeling dat het kind zoveel mogelijk stottervrije spraak ervaart. De stottervrije, ontspannen manier van spreken groeit en het stotteren verdwijnt naar de achtergrond. Ouders en logopedist kiezen samen voor één van de twee methodes, door middel van shared decision making. We vullen beide aanpakken aan met onze oudercursus. Hierin leren ouders via filmpjes en twee groepssessies veel over stotteren, zodat ze hun kind nog beter kunnen begeleiden. De oudercursus is een belangrijk onderdeel van therapie, omdat ouders bij deze leeftijd ontzettend veel invloed op hun leven en communicatie hebben.

Niet te lang wachten… 
Uit onderzoek komt naar voren dat de kans op uitdoven het grootst is in de eerste twee jaar nadat het stotteren is begonnen. Tevens laat onderzoek zien dat er met therapie meer kans is dat stotteren uitdooft dan zonder therapie. Hoe langer er wordt gewacht met behandelen, hoe kleiner de kans is dat het stotteren nog verdwijnt.

Oudere kinderen

Bij oudere kinderen, die al langere tijd stotteren, zijn vaak de eigen reacties op hun stotteren verder ontwikkeld. Ze kunnen bijvoorbeeld negatieve gedachten of gevoelens van schaamte of boosheid ervaren. In de eerste sessies wordt hier uitgebreid onderzoek naar gedaan. Ook nu plannen we een oudergesprek om zo veel mogelijk informatie, zorgen en motivatie te verzamelen, zodat de therapie zo goed mogelijk aansluit op je kind en diens stotteren. Wij vinden het belangrijk dat je kind uiteindelijk zo vrij en zelfverzekerd mogelijk kan spreken, en zich competent voelt in de communicatie. De individuele therapie die je kind krijgt combineren we het liefst met de groepstherapie van Camp Dream. Speak. Live. Uit onderzoek en in de praktijk blijkt dat de combinatie het meest doet voor het kind.

Vaak is het stotteren in de klas ook een aandachtspunt in de therapie. We kunnen een afspraak maken om te observeren tijdens schooltijd om zo het stottergedrag (en de reacties van je kind) in kaart te brengen. Ook kunnen we in de klas meer informatie geven over stotteren of kunnen er in overleg met de leerkracht aanpassingen gemaakt worden voor bijvoorbeeld een voorleestest.